به گزارش همدان پرس؛ در خبرها آمده بود که روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی از اعزام خبرنگاران برای پوشش رسانه ای اجلاس جهانی گردشگری به همدان خودداری کرده و به تلافی مقاومت همدانی ها، نخستین نشست دبیرکل سازمان جهانی را در کاخ گلستان تهران و پیش از رویداد تدارک دیده است.
این نخستین بار نیست که مرکز نشینان با تبختر و افاده به ما شهرستانی ها فخر فروشی کرده و برایمان خط و نشان می کشند و از صداقت و صفای مسئولان و نیروهای اجرایی سوء استفاده کرده و خوشه چین چنین رویدادهایی می‌شوند.
یادمان هست که در جشنواره بیست و یکم فیلم کودک و نوجوان نیز وزارت ارشاد با دستچین کردن خبرنگارانی که نورچشمی بودند قصد داشت تمام امور رسانه‌ای از جمله بولتن روزانه را به آنها بسپارد که با قدرت نمایی جانانه خبرنگاران همدانی و نمایش سواد رسانه‌ای جوانان این دیار، آن اتفاق نیفتاد و بالاخره بر و بچه‌های همدان با اعتماد به نفس مثال زدنی نشان دادند که آنچه در مرکز می‌گذرد خالی از عیب و نقص نیست و آنان که مرکز نشین‌اند، از کره ماه نیامده‌اند!
این بار نیز یک روابط عمومی دیگر که طبق عادت بیشتر روابط عمومی‌های مرکز، تعامل خاصی با نورچشمی‌ها دارد، اقدام به دستچین کردن یک لیست 39 نفره کرده که قرار است چون رویداد 2018 به همدان بیایند و در هتل‌ها اقامت کرده و اگر شد نیم ساعتی از سر اجبار سری به سالن‌های اجتماعات بزنند و از روی «دست همدیگر»! اخبار را کپی کرده و چند هفته بعد به رسانهی متبوع خود بدهند! شاید اندکی از آن خبر را منتشر کنند!
متاسفانه رسم ناپسندی سالهاست که بر سر رسانه‌های مرکز سایه افکنده و آن اینکه اگر میزبان به شکلی ویژه از میهمانان رسانه‌ای پذیرایی نکند و به رسم معمول «دَم آنها را نبیند!» از انتشار گزارش مفصل و مصور خبری نخواهد بود و به اصطلاح «همانقدر آش می‌خوریم که پول داده‌ایم!»
این رفتار غیر حرفه‌ای سالهاست که باب شده و اخلاق این شغل شریف را نشانه رفته است و باز هم شوربختانه آنچه که در رفتار برخی از خبرنگار نماها وجود ندارد، همان تعهد خبری و رسالت اصلی است که بخاطر آن باید قلم بزنند.
رفتاری که گاه سخن گفتن از منافع ملی، میهنی، استانی و... در پیش آن، به یک طنز تلخ شباهت دارد و اتفاقا آنچه برای این دسته از به اصطلاح خبرنگاران سراسری! ارزش ندارد، همان عمل به وظیفه و تعصب نسبت به منافع ملی است.
گاه این رفتار آنچنان زننده می‌شود که برخی از این گروه با حضور در محل اسکان خود بصورت دائمی و طفره رفتن از گزارش نویسی و جولان دادن در لابی هتل‌ها و البته در بخش آشپزخانه و کافه؛ به عیش و نوش مشغول شده و دست آخر با دریافت یک هدیه، به ریش شهرستانی جماعت می‌خندند و چنان وانمود می‌کنند که گویا افتخار قلم زدن در یک رسانه سراسری به معنی عالم بالغیب بودن و اکمل صفات داشتن است!
اما باید بالاخره یک روز این تبعیض از میان برود و مدیران مسئول رسانه‌های دانه درشت بیاموزند که اگر خبرنگارشان به هدیه ستانی و گشت و گذار و منت نهادن بر سر این و آن عادت کند، دیگر نمی‌توان به آن رسانه به عنوان یک تریبون صادق و ممتاز نگاه کرد بلکه بیشتر به یک بنگاه خبری تبدیل می‌شود که در آن کالای خبر را به قیمت روز می‌فروشند و خبرنگارانش هم چون بازاریاب فروش کالا عمل می‌کنند.
بیایید از همین اجلاس جهانی گردشگری این سنت ناپسند را بشکنیم و با دعوت از خبرنگاران واقعی حوزه میراث و گردشگری و اهل قلمی که در هر ماموریت ابتدا به وظایف خود عمل نموده و سپس به فکر کسب امتیازات مضاعف هستند؛ به مدیران روابط عمومی بیاموزیم که بدعت دستچین کردن نورچشمی‌ها را به کناری بنهند و با ترفند سفارشی نویسی و نوچه پروری، به رسالت این قشر فرهیخته آسیب نزنند و بار سنگین این رفتار دور از شان اصحاب قلم را با ثمن بخس معامله نکنند.
صد افسوس که برخی از همین روابط عمومی‌های خاص! برای فرار از قلم‌های صریح و شفاف، رویه‌ی ناسالمی را بنیان نهاده‌اند که در هر رویداد بزرگ کشوری شاهد آن هستیم.
تبعیض ناروایی است که در تمام سفرهای خارجی؛ در تمام رویدادهای مهم داخلی؛ در نشست‌های خبری وزیر و وکیل؛ این مرکز نشینان هستند که همچنان با سلام و صلوات دعوت شده و طلبکارانه همه جا و به همه کس فخر می‌فروشند و «هل من مزید» سر می‌دهند.
غافل از آنکه همین جماعت روزگاری در نشریات و رسانه‌های شهرستانی آموزش دیده و صداقت و انصاف را در همان شهرستان‌ها جا نهاده و هنگامی که تنشان به تن برخی از روابط عمومی‌ها ساییده می‌شود، تمام هم و غم شان می‌شود: هدیه و انعام و پذیرایی و نهار و شام‌هایی که در هر «سمینهاری» به محور اصلی رویداد تبدیل می‌شود.
در پایان از روابط عمومی سازمان میراث در تهران می‌خواهیم برای یکبار هم شده به رای و نظر میزبان خود احترام گذاشته و به خطای خود در اعزام همین تعداد خبرنگار در رویداد قبلی اعتراف نموده و اجازه دهند تا منافع همدان، منافع ایران و منافع آینده گردشگری این سرزمین بر مصالح شغلی و نفع چند رسانه رجحان یابد.
بدیهی است که نقد ما صرفا متوجه عده معدودی از خبرنگارنماهاست و قطعا بسیاری از همکاران عزیز و فرهیخته ما در مرکز دارای صفات پسندیده و رفتار حرفه‌ای در شغل خود هستند و در هر رویدادی افتخار میزبانی ایشان نصیب ما شده و باز هم خواهد شد و خالصانه خاک راهشان توتیای چشم ماست.
در حاشیه قهر روابط عمومی میراث/ مرکزنشینی و بده بستان رسانه‌ای
برچسب ها: