به گزارش همدان پرس؛ احمدی فارسانی در کنار همه مسائلی که مطرح می‌کند، معتقد است جزیره‌ای‌شدن مناطق حفاظت‌شده مشکل اساسی همدان است. ساخت یک سری سازه‌ها برای توسعه ضروری است، اما از آنجایی که همدان اراضی ملی کمتری دارد، باعث شده زیستگاه‌های آن جزیره‌ای شوند. راه‌حل آن هم این است که طرح‌های عمرانی پیوست محیط زیستی داشته باشند. تمام سازه‌هایی که زیست گونه‌های حیات وحش را تهدید می‌کنند، باید اصلاح شود. در ادامه گفتگوی ما را می‌خوانید.
موضوع صنایع و بازفراوری آب یکی از مشکلات اساسی استان همدان است. روند نظارت شما بر این موضوع چگونه است؟
به علت تغییر اقلیم، کاهش بارندگی‌ها، گرمایش جهانی و موارد دیگر، محدودیت منابع آبی خیلی بیشتر از قبل خود را نشان داده و راه‌حل آن حفاظت کمی و کیفی است. حفاظت کمی یعنی برادشت‌هایمان را بهینه کنیم، آبخوان‌داری و آبخیزداری کنیم، مراتع، جنگل‌ها و اکوسیستم‌های طبیعی را به‌عنوان عواملی که آب را نگه می‌دارند و در تولید آب موثر هستند را حفظ کنیم و مصارف کشاورزی، صنعت، شرب و بهداشت را بهینه کنیم. در بخش حفاظت کیفی نیز باید منابع موجود آب را حفظ کنیم.
در استان همدان بیش از هزار و ۲۰۰ واحد صنعتی، خدماتی فعال هستند که آب‌بر محسوب می‌شوند و البته خیلی از آنها پرآب‌بر هستند. ما بر تک تک این واحدها نظارت داریم و نظارت ما به این شکل است که پساب آلاینده وارد محیط نکنند. رسالت اداره‌کل محیط زیست این است که از پساب این واحدها نمونه‌برداری و آنها را تحلیل کند. حالا باید دید این پساب به رودخانه می‌رود یا اراضی کشاورزی و یا هر مکان جاذب دیگر. اگر پساب مورد نظر با استانداردها مطابقت داشت که مشکلی نیست، اما اگر مطابقت نداشت، به واحد مورد نظر اخطار می‌دهیم تا در مدت زمان تعیین‌شده، وضعیت را اصلاح کند. اگر این اتفاق نیفتد وارد روند قانونی می‌شویم.
الان وضعیت تصفیه‌خانه‌های صنعتی چطور است؟
بیش از ۸۰ تصفیه‌خانه صنعتی در استان فعال و بعضی از آنها متعلق به شهرک‌ها و نواحی صنعتی و بعضی متعلق به یک واحد مشخص هستند. البته این به معنای آن نیست که فقط ۸۰ واحد در استان تصفیه‌خانه دارند، بلکه در بعضی شهرک‌ها چندین واحد از یک تصفیه‌خانه استفاده می‌کنند. محیط زیست صفر و صد نگاه نمی‌کند. ممکن است امروز به یک واحد مجوز قانونی بدهیم، اما فردا برایش مانع ایجاد کنیم. تا زمانی که مردم و واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی مسائل محیط زیستی را رعایت کنند، با آنها همراهیم، اما اگر کسی اصرار به آلایندگی داشته باشد، هیچ مماشاتی با آنها نداریم. بنابراین پساب همه واحدهای استان تحت نظارت است. صنایع بزرگ پالایش آنلاین دارند و به صورت برخط نظارت می‌شوند. بعضی واحدها هم مکلف هستند با آزمایشگاه معتمد قرارداد ببندند تا آزمایشگاه گزارش نمونه‌ها را به محیط زیست بدهد. در ادامه محیط زیست نیز در محل حضور پیدا می‌کند و شرایط را رصد می‌کند.
تصفیه‌خانه‌های خانگی چطور؟
۱۰ تصفیه‌خانه خانگی داریم که دو تصفیه‌خانه روستایی و بقیه شهری هستند. بهترکردن شرایط هم بودجه می‌خواهد.
برنامه شما برای افزایش تعداد مناطق حفاظت‌شده استان چیست؟
یکی از قابلیت‌های محیط زیستی استان همدان، تنوع بالای زیستی آن در گونه، ژن و اکوسیستم است و ۱۴ منطقه شکارممنوع و ۶ منطقه حفاظت‌شده دارد، اما محدودیت بزرگ آن این است که نسبت به کل کشور کمترین درصد اراضی ملی را نسبت به مستثنیات در کشور دارد. مستثنیات مردم بیش از ۶۰ درصد و اراضی ملی آن کمتر از ۴۰ درصد است و این برای ایجاد مناطق جدید حفاظت‌شده محدودیت ایجاد می‌کند. با این وجود پیگیر هستیم بعضی مناطق شکارممنوع را به مناطق حفاظت‌شده یا آثار طبیعی ملی ارتقا دهیم که نیاز به مطالعه دارد.
حتی به دنبال انجام یک سری کارهای جهانی هستیم که اگر شد یک ذخیره‌گاه زیست کره جهانی تعریف کنیم تا ارتباط جهانی همدان با یونسکو را افزایش دهیم و از ظرفیت‌های جهانی بهره بگیریم.
جزیره‌ای‌شدن مناطق حفاظت‌شده مشکل اساسی همدان است. ساخت یک سری سازه‌ها برای توسعه ضروری است، اما از آنجایی که همدان اراضی ملی کمتری دارد، باعث شده زیستگاه‌های آن جزیره‌ای شوند. راه‌حل آن این است که طرح‌های عمرانی پیوست محیط زیستی داشته باشند. تمام سازه‌هایی که زیست گونه‌های حیات وحش را تهدید می‌کنند، باید اصلاح شود و در این‌باره با همه بهره‌برداران جلسه برگزار کرده‌ایم، اما واقعیت این است که سطح وظایف محیط زیست با بودجه‌ای که برای آن در نظر گرفته می‌شود، همخوانی ندارد. برای مثال اگر می‌خواهیم به استاندارد جهانی برسیم، باید تعداد محیط‌بانانمان را سه برابر کنیم و تجهیزات روز داشته باشیم. باید از هوش مصنوعی در زمینه حفاظت مناطق استفاده کنیم و دانش حفاظتی را به کار بگیریم.
مهم‌ترین مشکلات محیط زیستی همدان را چه چیزهایی می‌دانید؟ هوشمندسازی چقدر برایتان مهم است؟
آب بزرگترین مشکل استان همدان است و راه‌حل آن مصرف چه در حوزه کشاورزی، چه صنعت، چه خانگی اصلاح شود و حفاظت کیفی هم صورت گیرد تا منابعی که مورد استفاده قرار می‌گیرد آلوده نشود و بازچرخانی شود و آب‌های سبز و خاکستری مورد استفاده قرار بگیرد.
دومین مشکل استان زباله است که البته وضعیت بهتری نسبت به کشور دارد، اما هنوز سنتی است. همدان ۲۴ محل دفن زباله دارد که باید به ۲ محل کاهش یابد؛ چراکه اولا برای سرمایه‌گذار صرفه داشته باشد، دوما به جای آلوده‌شدن ۲۴ مکان، ۲ مکان آلوده می‌شود؛ ضمن اینکه پایش‌ها دقیق‌تر می‌شود. داریم به سمت مدیریت خوب می‌رویم و این نوید را می‌دهم که ظرف یکی، دو سال آینده اتفاقات بسیار خوبی در مدیریت اصولی پسماند استان همدان رخ خواهد داد.
پسماندهای پزشکی تفکیک و بی‌خطرسازی می‌شود. از ابتدای سال جاری، یک شرکت خصوصی وارد این حوزه شده و اتوکلاوهایی نصب کرده تا زباله‌های عفونی بی‌خطرسازی شود. پسماندهای صنعتی خطرناک که در استان امکان خطرزدایی آنها وجود دارد، در سامانه بسته به استان‌های دیگر منتقل می‌شود. در بخش پسماند کشاورزی، امسال چندین نفر محکوم به پرداخت جریمه و حبس شدند.
مشکل بعدی استان همدان فاضلاب و نیاز است شهرها و روستاهای بیشتری به شبکه فاضلاب وصل شوند، در حالی‌که فقط دو روستا به این شبکه وصل هستند.
آموزش را چقدر جدی گرفته‌اید؟
شاه کلید حل مسائل زیستی آموزش است. بقیه کارها در کنار آموزش، مسکن هستند. اگر من آموزش محیط زیستی دیده باشم، هر سمت و شغل و حرفه‌ای داشته باشم، آسیب‌های محیط زیستی را می‌شناسم. برای معلمان آموزش و پرورش و اهالی روستاهای هدف گردشگری برنامه آموزشی گذاشته‌ایم. برای ضابطان قضایی کلاس برگزار کرده‌ایم و اقشار دیگر تا دست در دست هم دهیم به مهر/ میهن خویش را کنیم آباد.
-------------------------
گفتگو: فاطمه کاظمی
