به گزارش همدان پرس؛ فوتبال اصول دارد؛ حساب کتاب دارد؛ فوتبال تاس نیست که با بخت و شانس 6 بیاوری؛ نه با پول، نه با لات بازی و نه با دلالی، نمیشود در این عرصه که بیشباهت به زندگی نیست موفق بود.
بیشترین حمایتها، بیشترین قراردادها، بهترین امکانات، بهترین بازیکنان اگر در اختیار مربی با دانش، متعهد و آدم حسابی نباشد هیچ تیمی نتیجه نمیگیرد. البته اگر مربی دانش هم نداشته باشد، اما شرافت، مردانگی و تعهد در وجودش باشد باز هم میشود به تیمش امیدوار بود.
امسال پاس همه چیز داشت؛ حمایت تمام کامل مسئولان استان از دکتر حاج بابایی نماینده مردم همدان در مجلس گرفته و استاندار همدان تا محسن جهانشیر و شهردار همدان و رئیس هیئت فوتبال که لحظهای از حمایت مالی و معنوی پاس دست نکشیدند.
نگارنده در طول 6 سالی که مجددا به همدان بازگشتم چنین حمایتی را از پاس ندیده بودم؛ پاسِ امسال، همه چیز برای صعود داشت؛ به غیر از یک مسئول فنی متعهد، با دانش، با تجربه و مرد؛ احمد جمشیدیانِ همیشه معترض ( هیچ وقت نفهمیدیم به چی معترض بود) مرد کارزار بزرگ نبود، نه معنای تعهد را میفهمید و نه بویی از معرفت برده بود. برای اثبات این موضوع به چند رفتار آماتورگونه جمشیدیان در دو فصل اخیر اشاره میکنم؛
1- ایجاد حاشیه برای تیم بیش از هر شخص دیگر
2_ قهر و آشتیهای گاه و بیگاه و تعطیل کردن تمرینات تیم در آستانه بازیهای حساس
3_ استعفا از تیم و بازگشت دوباره، آن هم بعد از چند نتیجه خوبی که علی قربانی گرفت
4_ مصاحبه در مورد وضعیت سپاهان، در گیرودار یک بازی حساس که در نهایت به باخت پاس منجر شد
5_ رفتن به اصفهان برای بستن قرارداد با تیم سپاهان در نزدیکی دو دیدار حساس پاس
6_ مصاحبه بر علیه عباس صوفی، فردی که احمد را احمد جمشیدیاااااان کرد...
7_ اعلام این که با امیرعظیمی به عنوان مدیرعامل کار نمیکنم، اما بازگشت از پنجره و زیر پا گذاشتن عزت نفس
8_ جمع کردن نوچه و تهدید منتقدان با اراذل و اوباش
9_ داشتن بالاترین قرارداد بین مربیان لیگ دویی، صرف هزینه 5 میلیاردی در 2 سال، و مصاحبههای متعددی که پاس بیپول است
همین موارد برای اثبات این که این فرد لیاقت نشستن بر روی نیمکت پاس را نداشت کافی بود.
برای نگارنده، هم در فصل گذشته و هم در این فصل مثل روز روشن بود که پاس با جمشیدیان به جایی نمیرسد وی به همراه دوستان به یک هالیدی 2 ساله به همدان آمده بود، تا قبل از رسیدن به کادر فنی سپاهان برای خود پول و اعتباری کسب کند.
حتی در روزی که پاس در آستارا پیروز شد و نوچههایش در فضای مجازی جشن صعود گرفتند مطمئن بودم این تیم بالا نمیرود که اگر میرفت باید به فوتبال روز دنیا که نیازمند علم و تعهد است شک میکردیم.
به خدا قسم اگر چوب خشک جای احمد جمشیدیان روی نیمکت پاس در این فصل از مسابقات مینشست با حمایتهای صورت گرفته و پرداخت به موقع قراردادها، چون بلد نبود حاشیه درست کند و متعهد بر روی نیمکت تیم مینشست و نمیتوانست در روزهای حساس تمرینات را ول کند و به اصفهان برود پاس به لیگ دسته یک صعود میکرد.
اما امشب باید پایان دوران افراد چسبیده به پاس باشد، که از یک مربی درجه 3 با دریافت پول بت ساخته بودند و هر کس به وی معترض میشد با فحش و تهدید سعی در خاموش کردنش داشتند.
مسئولان محترم همدان و جناب آقای امیرعظیمی اگر میخواهید پاس در فصل بعد موفق باشد از همین حالا زالوها، کفتارها و کرکسهایی که در سالهای اخیر اطراف پاس میچرخند و هیچ فایدهای برای این تیم ندارند و صرفا پاس را به جایی برای سوءاستفادههای شخصی تبدیل کردند بیرون بیاندازید.
----------------
محمد حسامی